Try, try, try just a little bit harder

NADZIEJA 

Jeżeli nam się uda to cośmy zamierzyli
i wszystkie słońca które wyhodowaliśmy w doniczkach
naszych kameralnych rozmów
i zaściankowych umysłów
rozświetlą szeroki widnokrąg
i nie będziemy musieli mówić, że jesteśmy geniuszami

bo inni powiedzą to za nas
i aureole
tęczowe aureole
...ech szkoda gadać
Panowie jeżeli to się uda

To zalejemy się jak jasna cholera

.......

     

POZAMIATANE. DZIĘKUJĘ, DOBRANOC.

DZIEWCZYNA W BLOGU

Oto pamiętnik 

niepamiętnik 

1.

Wróciłam od fryzjera 

gadam z łyżkami 

z garnkiem próżniakiem 

mimochodem 

z makaronem 

(najdłużej) 

i opowiadają 

i odpowiadają 

Człowiek to brzmi dziwnie 

2.

tulipan 

jabłko 

urywki natury 

chciałabym zachować 

a to gnije i schnie 

niezniszczalność 

unosi się 

wieczna torebka jednorazówka 

na moją nieziszczalność 

3.

Moje obrzędy 

moje obłędy 

rozpuszczam włosy 

rozpuszczam musująco 

niech tam 

rozpuszczona 

musująca 

jak bardzo się mocująca 

4.

a nagromadziło się tych szat i szmat 

tych strat 

może jeszcze dało by się upchnąć jeszcze jedną 

ale nie 

nie domyka się 

szafa zrobiona 

z błędów i wypaczeń 

Sprzedam szafę kupię bilet 

5.

Et in „Arkadia” ego  

z trudem znów 

pod górę 

z torbami 

żeby na szczycie 

postawić 

na swoim 

mru mru 

mruczą mury 

a w murach 

rury 

gwoździe 

czarne pazury 

6.

Budzę się zmęczona 

lustro lustrzanka 

bez dna szklanka 

woda jest męcząca 

i chleb 

i zsyp 

Za dużo 

odkurzaczy 

zapachów 

adresów 

rzeka rzeczy 

przekracza 

stan alarmowy 

dlaczego 

nikt nie krzyczy 

nie kracze? 

Za dużo świąt 

Za mało 

ale 

za mało 

czego? 

mach proch strach 

puch mech ech 

a kysz a pisz 

do mnie 

skomentuj mnie 

7.

Czekałam 

ponad dwa 

ponad lata 

ponad siły 
ponad to 

i tamto 

Ponad 

na latającej wykładzinie 

unoszę się 

w przeciągu 

z szafami 

ścianami 

petami 

Patrzę w noc 

w ciemne 

oczy publiczności 

8.

Na jedno pytanie 

ze wszystkich 

okien 

krzyżowy ogień 

odpowiedzi 

9.

Szary świt 

niebo gołębi 

wiem 

że dziobią 

że srają 

furkoczą 

jak świetlówki 

nad otwartym brzuchem 

10.

Białe 

pasmo 

tędy uciekł mi 

11.

To jest garść 

w którą się wzięłam 

żeby rozsypać 

gdzie zechcę 

i kiedy 

i w oczy jemu 

jeśli znów 

przyjdzie 

Na jego szyi 

twardy powrót 

12.

Dlaczego? 

Przecież oboje ocaleliśmy z potopu 

Dlaczego? 

Przecież oboje zginiemy w potopie 

Dlaczego? 

Przecież mówiliśmy 

że nie ma nikogo 

oprócz nas 

Kogo pytam? 

Słowa wracajcie 

to oko 

to zasadzka! 

i czując Cię obok opowiem o wszystkim, jak często sie boję i czuję się nikim..

PO NOCY

Tej nocy niebo miało się rozświetlić
resztką ogona umarłej komety.
Ale mgła była, nic nie było widać.
Noc rozświetlały mdłe supermarketu
światła. I tyle. Coś wszystko ostatnio
tak się rozmywa. Koniec świata przyjdzie,
westchnie i wyjdzie.

w powietrzu czuję, czegoś mi brakuje.

TYLKO RAZ WIDZIAŁEM

Tylko raz widziałem
słońce tak krwawe.
A potem już nigdy.
Złowieszczo toczyło się ku horyzontowi
i wydawało się,
że ktoś kopnięciem otworzy wrota piekieł.
Spytałem w obserwatorium astronomicznym
i wiem już dlaczego.

Piekło znamy, jest wszędzie
i chodzi na dwóch nogach.
Lecz raj?
Być może raj to nic innego,
jak uśmiech,
na który czekaliśmy od dawna,
i usta,
które szepną nasze imię.

A potem ta krótka zawrotna chwila,
kiedy wolno nam zapomnieć
o tym piekle.

tłum. Andrzej Czcibor-Piotrowski